“Mijn hart begon vooral sneller te kloppen voor het werk met ouderen in een verpleeghuis. Dus ben ik gaan werken als zorgcoördinator en verpleegkundige op verschillende afdelingen.” Zo maakte ze ook kennis met de wondzorg. “Ik verbaasde me erover hoelang cliënten al wonden hadden. Deze konden veel sneller genezen als er eerder was ingegrepen.”
Haart interesse in de wondzorg groeide daardoor. “Ik ben eerst cursussen gaan volgen bij het WCS om verpleegkundige te worden met wondzorg als aandachtsveld, maar daarna heb ik ook opleidingen gedaan tot stomaverpleegkundige, wondverpleegkundige en uiteindelijk als wondconsulent. Ik vind het een uitdaging en het geeft mij voldoeningen om vooruitgang in de wondgenezing te zien.”
Maar wondzorg verricht je niet alleen, vindt Tamara. “Ik krijg regelmatig complimenten over mijn werk. Zo was er een dermatoloog die mij een mail stuurde vol complimenten over hoe goed de huid rondom een wond was verzorgd. Dit is natuurlijk super om te lezen, maar ik bedank ook mijn collega’s en de cliënt. Het is een project dat je samen aangaat. Dat lukt niet alleen. Wondzorg is samenwerken en dat leidt tot mooie resultaten.”