Achteraf hebben ze er samen vreselijk om kunnen lachen. Als Marleen Oudejans op een dag bij een cliënt naar binnenloopt, moet ze oppassen bij iedere stap die ze zet. “Hij sleutelde graag aan auto’s en motoren”, vertelt de ambulant begeleider.

“Wat had-ie nou gedaan? Er was een klein onderdeel in de motor van een auto kapot, maar hij had geen idee hoe dat specifieke ding functioneert als het werkt. Hij kwam erachter dat het onderdeel ook in zijn wasmachine zat en had daarom besloten om de hele wasmachine minutieus uit elkaar te halen, zodat hij kon zien hoe het hoort te werken.”

Marleen ziet het beeld weer voor zich en schiet opnieuw in de lach. “Verspreid over zijn woonkamer lagen allemaal onderdelen. Hoe verzin je het, hè? Toen ik er een week later opnieuw was, had hij de wasmachine weer helemaal in elkaar gezet. En die deed het ook nog prima.”

Wat doet een ambulant begeleider?

Geen dag is hetzelfde voor Marleen. Zelfs nu ze al achttien jaar als ambulant begeleider voor Philadelphia werkt, weet ze nooit wat ze kan verwachten. Samen met haar collega’s helpt en coacht ze mensen met een verstandelijke beperking, zodat zij zo zelfstandig mogelijk kunnen wonen en leven.

Daarnaast is Marleen ook verantwoordelijk voor de intakes, begeleidt ze stagiaires en geeft ze sinds kort — na een scholing door een trainer — workshops aan cliënten. “Dat kan over van alles gaan. Onlangs heb ik cliënten training gegeven over social media. Wat is het? Wat heb je eraan? Wat zijn de leuke en minder leuke kanten? Hoe bescherm je jezelf?”

Wat is ambulante begeleiding?

De afwisseling in het werk en de individuele begeleiding die ze verleent, zorgen ervoor dat ze na al die jaren nog altijd met plezier naar haar werk gaat. Bovendien zijn de hulpvragen ‘net zo divers als de mensen zelf’. Marleen helpt mensen met autisme, een psychiatrische aandoening, verstandelijke beperking, verslaving of ernstige burn-out. Wat ambulante begeleiding is, kun je kort omschrijven als het ondersteunen van mensen om zo zelfstandig mogelijk te leven.

Marleen begeleidt regelmatig cliënten met een onalledaagse hulpvraag. “Ik heb onlangs een mevrouw geholpen met onbedwingbare verzamelwoede. Te midden van een berg spullen stonden twee stoeltjes waar we nog op konden zitten, maar dat was het ook. Je zou denken: meid, zet een container voor de deur en gooi alles weg. Alleen zo werkt het dus niet. Al die spullen zorgen voor veiligheid. Er is een hele lange adem en de hulp van een ervaren opruimcoach nodig om de situatie weer leefbaar te maken.”

Structurele verandering in de zorg

Zo heeft Marleen al van alles meegemaakt. Tegelijkertijd constateert ze een structurele verandering in de zorg. “Vanaf het moment dat de overheid heeft besloten dat mensen langer thuis moeten blijven wonen, zijn de hulpvragen die wij krijgen zwaarder en complexer geworden. Sindsdien overlapt ons werk ook met de geestelijke gezondheidszorg. Het is lastiger, maar ook uitdagender geworden.”

Naast de uitdagende en mooie aspecten van haar werk, maakt ze zich ook weleens zorgen, vertelt ze eerlijk. Vooral om oudere cliënten die ze begeleidt. “Niet voor iedereen is zo lang mogelijk thuis wonen even goed. Ik zie veel eenzaamheid bij ‘onze ouderen’. Ze missen vaak de aansluiting, hebben angst voor de toekomst en vragen zich af hoe het verder moet. Alleen voor 24 uurs-begeleiding zijn ze vaak nog te zelfstandig.”

Vertrouwensband met cliënt

Maar het gevoel dat overheerst, is dat ze als ambulant begeleider van Philadelphia in staat is om het verschil te maken in het leven van mensen. Want dat is wat ambulante begeleiding inhoudt. “Eén cliënt begeleid ik al ontzettend lang. Deze meneer vertoont vaak ongepast, grensoverschrijdend gedrag en er zit ‘een stevige kop op’. Toen hij een afspraak bij de gemeente had gemaakt, omdat hij het ergens mee oneens was, zei hij: ‘Ik ga er nu naartoe, maar jij moet mee, want dan houd ik mij tenminste in’. Dat vond ik een heel mooi compliment. We hebben zo’n vertrouwensband opgebouwd, dat hij zich bij mij kan inhouden. Voor dat soort dingen doe ik dit werk. Het zijn de krenten in de pap.”