Al een tijdje ligt er bij ons een patiënt met een geestelijke beperking. Hij zorgde niet goed voor zichzelf, waardoor hij ondervoed was geraakt. Meneer voelt zich algeheel niet lekker, in het ziekenhuis wordt dan gesproken van ‘algehele malaise’. 

Thuis dronk hij regelmatig bier en rookte hij aardig wat sigaretten. In het ziekenhuis mag dat natuurlijk niet en dat is lastig voor hem. Hij komt neerslachtig over en communiceert weinig met de verpleging. Er is geen familie die zich om hem bekommert en vrienden heb ik ook nog nooit bij hem op bezoek gezien.

Loskomen

Doordat hij thuis al weinig lichaamsbeweging kreeg en in het begin van de ziekenhuisopname niet zo mobiel was vanwege zijn verzwakte toestand, ontwikkelde hij al snel een decubituswond (doorligplek). Geregeld zorg ik voor deze man en heel langzaam gaat het wat beter en komt hij wat meer los, met name als ik vertel dat ik een kat heb en erg van dieren houd.

Ik vraag of hij hobby’s heeft en hij vertelt dat hij graag tekent. Samen met collega’s zorg ik ervoor dat hij wat kleurpotloden en papier krijgt.

Op een middag ga ik bij hem kijken en zie hem aan tafel zitten. Ik vraag hem wat hij aan het maken is. Trots laat hij me een kaart zien met op de voorkant een hond en een kat. ‘Voor jou, omdat je zo van dieren houdt’, zegt hij. Rechts onderaan heeft hij de kaart gesigneerd met zijn voornaam. Dat vond ik zo lief. De kaart heeft nog steeds een mooi plekje bij me thuis.

Een wereld van verschil

Wat een simpel gesprekje teweeg kan brengen. Het is mooi om te zien hoe iemand kan opbloeien. Ik realiseerde mij door deze meneer nog meer hoe belangrijk het is om de mens achter de kwaal of ziekte te herkennen.

In de medische wereld wordt er soms vooral gekeken naar de ziekte die iemand heeft en hoe die zo snel en goed mogelijk kan worden aangepakt. Maar wie is de persoon achter de ziekte? Wat heeft die persoon nodig? Wat vindt hij of zij prettig?

De persoon die je voor je hebt wanneer diegene ziek is, is vaak anders dan hoe iemand in ‘gezonde toestand’ is. Hoe kun je ervoor zorgen dat iemand zichzelf weer terugvindt, al is het slechts een deel? Gelukkig is dat bij deze man gelukt. En doordat hij iets kon doen wat hij leuk vond, knapte hij ook nog eens sneller op.

Dit verhaal komt in uitgebreidere vorm ook terug in het boek ‘Dit is waarom’, waarin Jeanne Roeffen haar mooiste zorgverhalen heeft gebundeld. Het boek is hier te bestellen.