Nieuwe techniek in de zorg leidt nog te vaak tot een wirwar van vernieuwingen in plaats van een structurele oplossing of toevoeging. Zorgmedewerkers verdwalen daardoor in een doolhof van technische oplossingen. Dat stelt Vincent Babay, expert op het gebied van technologische innovatie binnen de zorg. “Vaak heeft dat te maken met visie, beleid en strategie of juist het gebrek daaraan”, vertelt Babay, werkzaam voor Conview Care. “Zo zie ik vaker dat bijvoorbeeld een ad-interim een keuze maakt, vervolgens weggaat en zijn of haar opvolger vervolgens iets compleet anders wil.”

Techniek in de zorg

Babay constateert wel dat er op meer plekken eindelijk beleid is op het gebied van techniek in de zorg. “Steeds vaker hebben zorginstellingen een innovatiemanager in dienst. Dat is een stap vooruit, want zij houden zich vooral bezig met de vertaling van de wens van de zorgmedewerker naar een functionele technische oplossing. Dat is de succesfactor van de inzet van zorgdomotica. Toch spreken wij het liefst eerst met zorgmedewerkers en daar waar mogelijk met bewoners. Zij gaan nieuwe technieken in hun dagelijks leven gebruiken en ervaren. Zij blijven vaak ook langer dan hun managers. Als zij het niet zien zitten, dan wordt het niks. Als zij het wel zien zitten, weet je dat het gaat werken.”

Wie kiest voor zorgdomotica moet rekening houden met een levensduur van tien tot vijftien jaar. “Het is dus zonde als er heel veel geld wordt geïnvesteerd in een kostbaar systeem, terwijl de volgende bestuurder of manager na een paar jaar weer iets anders wil. Dat scheelt niet alleen heel veel in de kosten, het is ook onhandig. We zien vaker dat wanneer een bewoner van een zorginstelling komt te overlijden, een kamer vaak compleet gestript moet worden. Om kabels te verleggen, zodat de volgende bewoner er weer op zijn of haar manier kan wonen. Dat is in de toekomst niet meer nodig.”

Eén systeem voor alle technieken in de zorg

Om te voorkomen dat alle nieuwe techniek in de zorg slecht of niet op elkaar aansluiten, is het advies om toe te werken naar één systeem waar alles op kan draaien. Uiteraard moeten de huidige systemen die nog bruikbaar zijn kunnen koppelen met het platform. De nieuwste systemen zijn namelijk zó universeel ingericht, dat het mogelijk is om kamers digitaal op maat te maken.

“Dan heb je het over een node (gateway) als basis waarop je de verschillende losse componenten zoals een slimme knop, trekkoord, polsbandjes kunt koppelen”, zegt Babay. “Daardoor wordt het veel eenvoudiger, goedkoper en duurzamer om op of af te schalen qua nodige techniek. Als je voor één systeem kiest tenminste. Met de komst van artificial intelligence geldt dat al helemaal. Digitale systemen verzamelen steeds meer data en gebruiken dat om zelflerend te worden. Dat klinkt wellicht wat surrealistisch, maar het gebeurt nu al dat camera’s bepaalde bewoners leren herkennen en daardoor gedrag kunnen voorspellen. Met meerdere IT-systemen kan dat niet of minder.”

Het zal je niet verbazen dat Babay zorgdomotica als een aanwinst ziet voor de zorg. Het is de toekomst van techniek in de zorg, stelt hij. “Uiteindelijk is het doel om de kwaliteit van de zorg te verbeteren en medewerkers te ondersteunen met techniek. Soms duurt het even voor mensen het vertrouwen hebben dat techniek in de zorg iets toevoegt. Dat het in het werk geen concurrent is, maar dat het sommige taken makkelijker maakt en dat het de kwaliteit van leven van de cliënt of bewoner ten goede komt. Want dat is het uiteindelijke doel.”